Οι δύσκολες στιγμές για την Ευρωζώνη δεν πρόκειται να σταματήσουν σύντομα, καθώς το μπλοκ των 19 εθνών ανέφερε μόλις 0,1% αύξηση του ΑΕΠ για το τελευταίο τρίμηνο του 2019. Αυτή είναι η χειρότερη οικονομική απόδοση της Ευρωζώνης από τις αρχές του 2013. Η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει προκλήσεις από την παγκόσμια κρίση, αλλά τα πράγματα αρχίζουν να επιδεινώνονται.
Με την Ελλάδα να συγκεντρώνει χρήματα από τις αγορές με επιτυχία και την Πορτογαλία και την Ιρλανδία να αποχωρούν από τα ακριβά προγράμματα διάσωσης, η Ευρωζώνη περίμενε μια περίοδο ανάκαμψης. Ωστόσο, η επιδείνωση των κρίσεων χρέους και η βραδεία ανάπτυξη μεγάλων χωρών όπως η Γαλλία και η Ιταλία θα σταματήσουν αυτή την ανάκαμψη.
Η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία και οποιαδήποτε θετική ή αρνητική μεταβολή στις επιδόσεις της επηρεάζει ολόκληρο το μπλοκ.
Η οικονομία της Γαλλίας έπεσε κατά 0,1% εν μέσω εσωτερικών διαταραχών και αυξανόμενου χρέους. Η γαλλική ανάπτυξη έχει υποβαθμιστεί εξαιτίας των συνεχιζόμενων διαμαρτυριών στη χώρα σε απάντηση στις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις του Προέδρου Macron. Πολλά μεγάλα έργα ανάπτυξης υποδομών όπως λιμάνια, αποθήκες βενζίνης και σιδηροδρομικά δίκτυα έχουν διαταραχθεί λόγω αυτών των διαμαρτυριών.
Η απόδοση της γαλλικής παραγωγής μειώθηκε επίσης κατά 1,6% το τελευταίο τρίμηνο, καθώς η συνολική επιχειρηματική δραστηριότητα επιβραδύνθηκε λόγω των διαμαρτυριών. Ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας έχει ήδη οδηγήσει σε επιβράδυνση της παραγωγής των μεγάλων οικονομιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ωστόσο, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών Bruno Le Maire, αισιόδοξος για την ικανότητα του έθνους να ανακάμψει, είπε: "Αυτή η προσωρινή επιβράδυνση δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τις βασικές αρχές της γαλλικής ανάπτυξης, οι οποίες είναι σταθερές".
Η ιστορία της Ιταλίας δεν είναι πολύ διαφορετική από αυτή της Γαλλίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι η Ιταλία έχει ήδη φθάσει στο σημείο όπου οι αναλυτές εξετάζουν το ενδεχόμενο διάσωσης της χώρας, η οποία έχει το μεγαλύτερο ονομαστικό χρέος στην Ευρωζώνη. Το ΑΕΠ της Ιταλίας έχει επίσης συρρικνωθεί κατά 0,3%.
Η εγχώρια ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες μειώθηκε στην Ιταλία ως αποτέλεσμα της επιβράδυνσης. Η ιταλική πολιτική αναταραχή και το αυξανόμενο χρέος της δημιουργούν μια συνταγή για μια ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή για την ευρωζώνη. Η πολιτική ένταση μεταξύ φιλοευρωπαϊκών και εθνικιστικών κομμάτων, όπως η Lega Nord και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων (Five Star Movement), δημιούργησε σύγχυση στη χώρα και η χώρα επικεντρώνεται περισσότερο στην πολιτική των αρχών παρά στην ανάπτυξη. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι τα προβλήματα της Ιταλίας δεν σχετίζονται με την αγορά. Eίναι η πολιτική που πρέπει να διορθωθεί για να βάλει τη χώρα σε μια τροχιά ανάκαμψης. Παρόλο που η αναλογία του ιταλικού χρέους προς το ΑΕΠ είναι πολύ χαμηλότερο από αυτό της Ελλάδας, το ονομαστικό της χρέος είναι πολύ μεγάλο για να το χειριστεί, ακόμη και για το μεγαλύτερο οικονομικό μπλοκ στον κόσμο.
Κράτη όπως η Γαλλία και η Ιταλία που αντιμετωπίζουν κρίσιμες οικονομικές συνθήκες θα προκαλέσουν καθυστέρηση σε οποιαδήποτε ανάκαμψη της ΕΕ. Η Ευρωζώνη μπορεί να εφαρμόσει ποσοτική χαλάρωση σε χώρες που αγωνίζονται με το δημόσιο χρέος, ωστόσο αυτό θα δημιουργήσει τα δικά του προβλήματα.
Το Brexit συνέβη επιτέλους και η μεταβατική περίοδος του Ηνωμένου Βασιλείου που δεν έχει αποχωρήσει ακόμα ολοκληρωτικά από την ΕΕ θα τελειώσει μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Η ΕΕ θα παρατηρήσει περαιτέρω μείωση της ανάπτυξης, εάν η ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο δεν ολοκληρώσουν μέχρι τότε μια εμπορική συμφωνία. Προσθέστε τον κορονοϊό στη συζήτηση και τα πράγματα αρχίζουν να φαίνονται ακόμη πιο ζοφερά για την Ευρωζώνη.
Η επιδημία του κορονοϊού έχει ήδη καθυστερήσει την παραγωγή παγκοσμίως, και με τις τιμές πετρελαίου να μειώνονται τις προσεχείς εβδομάδες εν μέσω μικρότερων αεροπορικών ταξιδιών, θα υπάρξει περαιτέρω επιβράδυνση της παραγωγής.
Χαρακτηριστικά όπως ο αποπληθωρισμός του κεντρικού τραπεζικού συστήματος, ο αργός ρυθμός ανάπτυξης, το αυξανόμενο δημόσιο χρέος και η γήρανση του πληθυσμού συνδέονται συνήθως με την Ιαπωνία, αλλά η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει τις ίδιες δυσκολίες. Αφού αντιμετώπισε μερικές σοβαρές κρίσεις από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές κρίσεις, η Ευρωζώνη μπορεί να αντιμετωπίσει παρόμοιες ή χειρότερες περιστάσεις τα επόμενα χρόνια.
Το νομισματικό μπλοκ χρειάζεται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να βγει από αυτή την παγίδα όπου υπάρχει πάντα ένα ή δύο έθνη που σέρνουν την ανάπτυξη ολόκληρης της ζώνης. Διαφορετικά, η ζώνη θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει τις ίδιες δυσκολίες επανειλημμένως σε περίπτωση κατάλυσης της παγκόσμιας αγοράς εξαιτίας μελών που υπό-αποδίδουν.
